Biti profesionalni violinista znači neprestano ulagati ogroman trud u napredak i uspjeh. Ovaj poziv zahtijeva potpunu posvećenost svirača, mnoštvo odricanja i kontinuiran rad. Naši sagovornici za Muzičko naličje su dvoje izuzetnih violinista koji su se usavršavali kod najznačajnih pedagoga i izvođača u svijetu i koji svoje karijere tek grade. Upravo zato i zaslužuju mjesto u seriji tekstova o mladim talentima.
Sanja Miladinović: borba za kulturu
Sanja Miladinović rođena je 1990. godine u Beogradu. Trenutno je na specijalističkim studijama Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi prof. Madlen Stokić Vasiljević, kod koje je završila osnovne i master studije. Pohađala je majstorske kurseve kod prof. Jasne Maksimović, Vladimira Vladigerova, International Masterclasses Narni 2013 i 2014 kod Madlen Stokić Vasiljević. Učestvovala je na orkestarskom tečaju Internationale Orchesterakademie 2008 na Hvaru, Hrvatska, kao i na Young Artists Festival Bayreuth 2011 i 2012, gdje je pohađala masterklas kamerne muzike kod prof. Feliksa Nikela i masterklas orkestarskog sviranja pod vođstvom dirigenta Karla Antona Rikenbahera.
Sa umjetnicom smo razgovarali o muzičkoj sceni u Srbiji i postavili joj već uobičajena pitanja za „Muzičko naličje”. Miladinovićeva je izdvojila da je svjetlija strana muzičke scene u Srbiji zapravo to što je ona usputna stanica mladih muzičara (studenata, ili nedavno diplomiranih) na njihovom putu ka usavršavanju u inostranstvu. „Naravno, to ne zvuči baš optimistično. Ali plamičak nade daju te nove generacije školovanih muzičara koje su sve bolje, a čiji rad konstantno podiže kriterijume izvođaštva na domaćoj umetničkoj sceni. Oni itekako imaju elana da se upuste u borbu za kulturu i promovisanje umetničke muzike. Samoorganizovani kamerni sastavi, orkestri, festivali i činjenica da njihovi koncerti i projekti koji traže izuzetno zalaganje opstaju već neko vreme gotovo bez ikakve podrške od strane bilo kakvih institucija, govori samo o kreativnosti i potencijalu koji ovaj region poseduje. Ali oni koji zadrže elan, uglavnom tu borbu ne nastavljaju u Srbiji. Uprkos stanju koje nije uzorno, želim da verujem da će procenat sposobnih i kvalitetnih umetnika ovde uspeti da opstane i da će uticati na poboljšanje tretmana umetnosti i kulture u našoj zemlji” – ističe mlada violinistkinja.
Koncertirala je u svim velikim salama Beograda (Zadužbina Ilije M. Kolarca, Galerija KNU, Gradska kuća, sala Beogradske filharmonije, Atrijum Narodnog muzeja, Dečji kulturni centar), Novog Sada (Sinagoga, Galerija Matice Srpske), Kraljeva (Narodni muzej), kao i u Nemačkoj i Italiji. Sa akademskim klavirskim trijom Noir osvojila je dvije druge nagrade na Međunarodnom takmičenju Davorin Jenko 2012 i Međunaronom festivalu gudača u Sremskoj Mitrovici 2012. Kao član orkestra, nastupala je sa Simfonijskim orkestrom RTS-a, vojnim orkestrom Stanislav Binički, a od 2014. godine član je simfonijskog orkestra Beogradski simfoničari. Od 2016. godine, član je trija Refleksije zajedno sa Milenom Popović (klavir) i Bojanom Krtinićem (klarinet).
Za omiljenog kompozitora i izvođača, kako ističe, teško joj se opredijeliti. „Moji uzori su pojedini pedagozi koji su me oblikovali kao umetnika, kao i mali krug ljudi koje smatram najbližim prijateljima. Tu oazu, najpre sjajnih ljudi, čine i divni umetnici i profesionalci.”
Aleksandar Vrbić: „A šta ćemo onda da branimo?”
Aleksandar Vrbić rođen je u Beogradu 1990. godine. Završio je osnovnu i srednju muzičku školu „Mokranjac” u klasi profesora Viktora Bajlera. Osnovne muzičke studije upisuje 2008. godine na Akademiji umetnosti u Novom Sadu i završava ih 2012. godine u klasi prof. Megumi Tešime. Iste godine upisuje master studije u klasi prof. Marka Josifoskog. Nastavlja specijalističke studije oktobra 2015. na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi istog profesora.
Vrbić smatra da je naša muzička scena slika i prilika stanja u državi. „Sudeći po tome koliko sadašnja vlast izdvaja za kulturu, nama ista očigledno nije ni potrebna. Ne kažem da je novac presudan, ali je nažalost neophodan. Kada je, za vreme rata, u Velikoj Britaniji pokrenuta inicijativa da se deo sredstava namenjenih kulturi preusmeri u odbranu zemlje, tadašnji premijer Vinston Čerčil pitao je: ‘A šta ćemo onda da branimo?’ Ova izjava je mnogo puta ponavljana, ali izgleda uzaludno kada nema ko da je čuje.”
Ovaj talentovani umjetnik je pohađao majstorske kurseve kod istaknutih profesora kao što su: Nemanja Radulović, Minčo Minčev, Dejan Mihailović, Timur Meljnik, Igor Petruševski, Mihael Bereznjicki, Mateus Kariolo, Irina Jašvili, Dejan Bogdanović, Vladislav Bobić, Vladimir Marković. Učestvovao je u radu omladinskih orkestara: Gustav Mahler Jugendorchester (rezervna lista), Ljubljana International Orchestra (Slokar Academy), Neue Philharmonie München, Deutsch-Skandinaviche Jungend Philharmonie, Cyprus Youth Simphony Orchestra, Kamerni orkestar muzičke škole Mokranjac, Filharmonija mladih Borislav Pašćanin. Član je kamernih orkestara: Metamorfozis i Kamerata Pančevo. Kao član kamernih ansambala i orkestara nastupao je u salama: Berlinske filharmonije, Ljubljanske filharmonije, sali Nacionalnog teatra u Nikoziji, Aja Irini u Istanbulu, Velikoj dvorani Kolarca, Sinagogi u Novom Sadu itd.
Njegovi omiljeni violinisti su Nemanja Radulović i Roman Simović. „Dva potpuno različita svirača, ali obojica su vrhunski umetnici i vrlo cenim i poštujem njihov rad. U poslednje vreme, divim se ljudima koji puno znaju i žele to znanje da prenesu. Nedavno sam imao kurs sa prof. Timurom Meljnikom i bio sam potpuno oduševljem studioznošću i znanjem koje tako mlad profesor poseduje i želi da prenese” – entuzijastično nam naglašava Vrbić.
Priznanja za trud i upornost nisu izostala. Aleksandar je dobitnik nekoliko nagrada kao solista i kao član kamernih ansambala na brojnim takmičenjima. Izdvajaju se: Republičko takmičenje, Eufonija, Festival gudača Niš, Festival gudača Subotica, Festival gudača Sremska Mitrovica i Internacionalno takmičenje Sremska Mitrovica (kamerna muzika). Bio je član orkestra Srpskog Narodnog Pozorišta u Novom Sadu i Vojvođanskog Simfonijskog orchestra u periodu od 2011. do 2014. godine.
