Ovoga puta Bojan Krtinić. Serija tekstova „Muzičko naličje” posvećena je i talentima koji svoju djelatnost ne ograničavaju samo na sferu umjetničke muzike, već slijede i savremene umjetničke tokove. Jedan od njih je i naš sledeći sagovornik, koji se pored stvaranja i interpretiranja klasične muzike, bavi i komponovanjem i izvođenjem džez i popularne muzike, muzičkom produkcijom i aranžiranjem, ali i pedagoškim radom. Svira u nekoliko kamernih sastava, bendova i orkestara, što njegovu svakodnevnicu ispunjava različitim muzičkim sadržajima.
Bojan Krtinić je rođen 1991. godine u Apatinu. Osnovnu muzičku školu (smjer klarinet) završio je u klasi Nandora Kolesara u Apatinu. Školovanje nastavlja u Novom Sadu, u klasi Đure Petea. Akademiju umetnosti u Novom Sadu upisuje 2009. godine, u klasi Nikole Srdića, a master studije 2013. godine u Beogradu, u klasi Ognjena Popovića, gdje stiče zvanje master muzičkog umjetnika.
Tokom školovanja, osvajao je brojne nagrade, među kojima se izdvajaju: prva nagrada na Republičkom takmičenju (2000. i 2007. godine), prva nagrada na Festivalu muzičkih škola Srbije u Lazarevcu 2005. godine, prva nagrada – laureat takmičenja – na Međunarodnom takmičenju drvenih duvača u Požarevcu 2007. godine. U oblasti kamerne muzike osvojio je značajna priznanja, kao što su: prva nagrada na Međunarodnom takmičenju u Pančevu 2008. godine, prva nagrada na Republičkom takmičenju u Zemunu 2008. godine, druga nagrada na takmičenju „Eufonija” u Novom Sadu 2016. godine itd. Sa kamernim sastavom „Killer Queen” nastupao je u Velikoj Britaniji, kao član ansambla i kao solista.
Bio je stalni član Hora klarineta Akademije umetnosti u Novom Sadu pune četiri godine, sa kojim je osvojio specijalnu nagradu na Međunarodnom takmičenju kamerne muzike u Pančevu 2011. godine, ali i nastupao na mnogobrojnim koncertima u zemlji i inostranstvu. Godinu dana je sarađivao sa Aleksandrom Vrbićem (violina) i Jasminom Nedeljković-Perme (klavir) u sklopu trija „Atom”. Trenutno nastupa u kvartetu klarineta „Joropo” (od 2015. godine) i u triju „Refleksije” sa Sanjom Miladinović (violina) i Milenom Popović (klavir).
Krtinić smatra da je slika muzičke scene u Srbiji uslovljena u velikoj mjeri načinom na koji je neko posmatra. On ističe: „Nije istina da ne postoje mogućnosti za muzičko izvođaštvo i stvaralaštvo u Srbiji, ali postoji problem u organizaciji sistema. Uvek nezgodno pitanje u umetnosti tiče se novca. Većina muzičara dobija premalo novca za svoj trud. Treba napomenuti da u zapadnim zemljama čak i jedan prosečan student sa svojim nastupom može da zaradi novac za školovanje i život, a to je ono što mi žargonski zovemo ‘tezga’. Kako promeniti pogled na kulturu u našoj zemlji? To ne može da se uradi preko noći. Kada ljudi budu imali više novca, više će se pridavati značaja i umetnosti. Kultura, u finansijskom pogledu, svakako jeste odgovor na zadovoljene osnovne egzistencijalne potrebe”.
Od srednje škole, Bojan Krtinić bavi se aranžiranjem, komponovanjem i muzičkom produkcijom. U fazi pripreme je i njegov album prvijenac, na kome radi nekoliko godina. Pjesmu „Život” prezentovao je novosadskoj publici na Akustičarskom festivalu UNFEST 2016. godine, kao finalista takmičenja. Samostalni projekat pod nazivom „Bach” oformio je za potrebe izvođenja kantautorskih numera, gdje u prvi plan stavlja promociju klarineta kao jednog od neiskorišćenijih instrumenata u popularnoj muzici. Pored toga, nastupa sa bendovima „Spona” i „AkademX trio” iz Beograda i sastavom „Skomrah Gal orchestra” iz Republike Srpske.
Krtinić naglašava da je perspektiva najveći problem mladih muzičara u Srbiji. „Potrebno je srušiti psihološke barijere u smislu sviranja radi profita i dobiti, a u korist nastupanja radi ljubavi prema muzici. Naravno, suvišno je i reći da je to izuzetno teško postići, jer ipak od nečega treba živeti. Od svojih prijatelja koji studiraju u inostranstvu saznao sam da ih mentori savetuju da se prijavljuju na sve konkurse i audicije, čak i ako nisu pripremili zahtevani program. Nastup je stvar momenta. Nažalost, kod nas ta praksa još nije zaživela. Mislim da je problem u nedovoljnoj obaveštenosti ili čak skeptičnosti umetnika iz Srbije. Navešću primer prošlogodišnje audicije za prestižni Omladinski orkestar ‘Gustav Maler’, gde se prijavilo nas nekoliko duvača iz cele zemlje. Za tu audiciju se ne plaća kotizacija, ali ipak je bio mali broj prijavljenih. Smatram da je bitno da se ljudi prijavljuju na što više audicija i konkursa bez obzira na trenutnu spremnost, jer tako izlaze iz zone komfora i hvataju se u koštac sa izazovima.”
Kao član orkestra, svirao je prvi klarinet u orkestru Akademije umetnosti u Novom Sadu i u orkestru Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu, koji je za 2013. godinu dobio nagradu časopisa „Muzika klasika” za orkestar godine. Bio je član Međunarodnog omladinskog orkestra tri nacije „Triorca”, koji je uključivao mlade studente iz Engleske, Njemačke i Srbije. Sa orkestrom je nastupio u sve tri navedene zemlje.
Prije desetak dana, Bojan Krtinić je primio pozitivne rezultate konkursa za Festival kamerne muzike „Thy“ u Danskoj, na koji se nedavno prijavio. Naime, dobio je priliku da boravi u ovoj zemlji dvije nedelje, gdje će raditi sa eminentnim stručnjacima, a sa nekolicinom svirača iz cijelog svijeta izvoditi izuzetno zahtjevan program. „Za festival sam saznao preko flajera koji sam pronašao u hodniku akademije i zainteresovao se za program koji je bio u ponudi. Želeo bih da napomenem da sam imao sumnje da li da uopšte pokušam, a čak na konkurs nisam poslao ni najreprezentativnije audio snimke. Prijavio sam se u poslednji čas, najviše zbog toga što nije bilo potrebe da se uplaćuje kotizacija. Nakon mesec dana dobio sam mejl od umetničkog direktora festivala da sam prošao konkurs, kao jedan od ukupno dvadeset učesnika iz celog sveta. Iako ne posedujem adekvatan instrument, ovakvo iskustvo ne bih propustio. Klarineti koje sviram su već stari i teško postižem u interpretaciji ono što želim, ali to me ne sprečava da se i dalje razvijam kao ličnost i muzičar.“
Od 2014. godine, Bojan Krtinić svira drugi klarinet u Novom simfonijskom orkestru „Makris”, pod vođstvom maestra Predraga Goste. Pohađao je stručne seminare kod brojnih poznatih pedagoga i izvođača. Kao pedagog, radio je u privatnoj školi „Cantabile“ tokom školske 2012/2013. godine u Novom Sadu. Trenutno (od 2015. godine) zaposlen je u školi „Filip Višnjić“ u Šidu kao nastavnik klarineta i saksofona.
Na pitanje ko su mu najveći uzori u svijetu umjetnosti, istakao je: „To su svi profesori kod kojih sam se školovao i sa kojima sam sarađivao, kao i mnogobrojne ličnosti iz sveta muzike. Napomenuo bih da uzore pronalazim i izvan muzičke sfere, kroz književnost, filozofiju i psihologiju. Naravno, najveći podsticaj su mi moji bližnji, porodica i prijatelji“.
Izvor fotografija: privatni arhiv Bojana Krtinića
