Od naučnih otkrića preko poražavajućih gubitaka koje su za sobom ostavile epidemije bolesti, ratni protesti i prirodne katastrofe, pa sve do šokantnih bisera pop kulture kao što je venčanje večitog neženje Džordža Klunija sa advokaticom Amal Alamudin, 2014. je s pravom nazvana „godinom u kojoj ljudi više ne žele da ćute i da se povlače“ od strane britanskog lista „Guardian“.
Januar je započeo razočaravajućim vestima o nezaustavljivom širenju epidemije ebole u Zapadnoj Africi, koja je do danas preplavila Liberiju, Sijeru Leone, Gvineju, Nigeriju, Senegal i Mali, dok je u dva slučaja u Sjedinjenim Američkim Državama zabeležen oporavak, mada leka i dalje nema. Epidemija još traje, a sa sobom je odnela skoro 8.000 života. Istog meseca, Zimske olimpijske igre održane su u Sočiju, Rusiji, ali slava ovog velikog događaja bačena je u zasenak usled rastućih sukoba sa Ukrajinom, koji su doveli do višemesečnih nereda u Donjecku i Luganjsku, kao i ruskog aneksiranja Krima. Ova kriza preti i objavi novog Hladnog rata, budući da su Sjedinjene Američke države ubrzo uvele sankcije Rusiji.
U Borno Stejtu, Nigeriji, 276 devojčica zarobljeno je od strane islamističkih džihadista i grupe Boko Hanam, koja se protivila uvodjenju zapadnjačkog načina obrazovanja. Nekolicina je uspela da pobegne, ali većina je zarobljena i danas, čak osam meseci od nemilog događaja. Neredi u Siriji, Iraku, Izraelu i pojasu Gaze ne jenjavaju.
Severna Koreja optužena je od strane Saveta bezbednosti Ujedinjenih nacija za kršenje ljudskih prava, a njihov predsednik ovekovečen je u američkom filmu „Intervju“, koji, međutim, nije uspeo da doživi svetlost dana usled hakovanja filmske kompanije „Sony Pictures“ od strane, pretpostavlja se, upravo severnokorejskih hakera.
U naučnim vestima, Belgija je postala prva država koja je uvela primenu eutanazije za pacijente sa neizlečivim bolestima, a američki naučnici sa univerziteta Kornel na dobrom su putu da otkriju lekove za rak i sidu.
Jedna od najvećih misterija 2014. svakako je nestanak malezijskog aviona Boing 777 na liniji Peking – Kuala Lumpur sa 239 putnika i članova posade, za koji se pretpostavlja da se srušio negde u Indijskom okeanu, blizu Tajlandskog zaliva.
Na drugom kraju planete, u Evropi, španski kralj Huan Karlos I, koji je zaslužan za uspostavljanje demokratskog poretka u svojoj zemlji, abdicirao je u korist svog sina Felipea posle 39 godina vladavine. Engleska crkva izdejstvovala je neverovatnu odluku dozvolivši ženama da postanu biskupi, dok je Škotska legalizovala istopolne brakove.
Pop kultura je, prema mnogima, ove godine doživela nezapamćeni krah u pogledu filmova, muzike, serija, i celokupne zabavne industrije. Fanovi posebno ističu završetak kultne serije „Kako sam upoznao vašu majku“, koji je razbesneo mnoge (spoiler alert: majka umire!), kao i neslavno briljiranje pevačica Majli Sajrus, Arijane Grande i Igi Azelije, poznatih više po svojim privatnim životima nego muzičkim dostignućima vrednih pomena. Ipak, treba spomenuti i proglašenje glumaca Eme Votson i Leonarda DiKaprija za ambasadore Ujedinjenih nacija, i naravno najmlađe dobitnice Nobelove nagrade za mir, Malale Jusufzai, pakistanske aktivistkinje za pravo na obrazovanje.
U ovogodišnjem Svetskom prvenstvu u fudbalu Brazil je u polufinalu zabeležio nezapamćeni poraz od strane Nemačke i to na svom terenu, rezultatom 7:1, a francuski fudbalski majstor Tijeri Anri objavio je povlačenje iz sveta fudbala.
Srpski košarkaši doživeli su poraz u finalu košarkaškog svetskog prvenstva od strane Sjedinjenih Američkih Država, rezultatom 129:92. Pored toga, Srbija pamti i sramotno prekidanje fudbalskog meča Srbija – Albanija na stadionu JNA zbog lansiranja drona sa albanskom zastavom iznad tribina, ali i razorne poplave u Obrenovcu, Šapcu i Kladovu, koje su odnele mnogo ljudskih života i napravile tešku materijalnu štetu koja još uvek nije nadoknađena.
Nažalost, ni kraj godine nije mnogo bolji. Pored epidemije ebole koja i dalje divlja, treba spomenuti i svima poznate nerede u američkom gradu Njujorku, podstaknute prema mnogima ničim izazvanim, brutalnim ubijanjima Afroamerikanaca od strane američkih belih policajaca, time obeleživši tu zemlju kao jedinu koja nije uspela da se oslobodi sramne rasističke kulture još od svog nastanka.
Gledajući unazad na ovu godinu, kao i na najrazličitije njene nazive od strane raznih stručnjaka i nas običnih – revolucionarna, iskonska, neponovljiva, tragična, poražavajuća – moram da se zapitam, zašto je lansiranje novog iPhone-a 6 prošlo zapaženije od pronalaska Kolumbove „Santa Marije”? Kako to da je fotografija venčanice Kim Kardašijan viđena više puta na Instagramu od video snimaka vapaja i vrisaka stotine hiljada nedužno poginulih u sukobima na Bliskom istoku? Šta je to što nas u stvari pokreće, šta nas motiviše? Kada nam je postalo lakše da se za sebe i svoja uverenja borimo u komentarima na društvenim mrežama, umesto da ugasimo svoje kompjutere i smartfonove i stvarno učinimo nešto?
