Premijerna izvođenja predstave Tramvaj zvani želja zakazana su za 26. i 28. april u Vrbasu, sala bioskopa Jugoslavija i 27. aprila u SKC Novi Sad Fabrika, o okviru programa Nedelje pozorišta, od 20:00h.
Predstava Tramvaj zvani želja, po kultnom tekstu Tenesi Vilijamsa, preispituje snagu želje i posledice njene iracionalnosti. Devet mladih glumaca/ica smelo se prepustilo vožnji ovog tramvaja. Režiju potpisuje Stefan Vukić, a koproducenti su SKC Novi Sad i KC Vrbasa.
Tim predstave čine mladi profesionalni glumci, muzičari i producentski tim, koji je nakon školovanja i profesionalnog usavršavanja odlučio da stanovnicima svog rodnog mesta Vrbasa, omogući uživanje u pozorištnom sadržaju, koji će nakon toga biti prezentovan i u drugim mestima Srbije.
Vrbas i oko 46000 stanovnika ove opštine, 24 godine čeka otvaranje nove zgrade Kulturnog centra, u okviru koje je planirano postojanje profesionalna pozorišna scena. Nekadašnji prostor Kulturnog centra, nastradao je u požaru.
Tim predstave čine
Režija: Stefan Vukić
Igraju: Sunčica Milanović, Marko Vasiljević, Bojana Milanović, Ivan Ninčić, Dimitrije Aranđelović, Mia Simonović, Stefan Vukić, Ema Stojanović, Aljoša Đidić
Autorska muzika: Pavle Pešalj
Scenografija: Marija Mandić, Irena Hadži – Đorđević
Producentkinja: Aneta Goranović
Koordinatori: Nikola Vasiljević, Bojan Periz
Fotografija: Aleksandar Ramadanović
Dizajn: Đorđe Marković
Stručni konsultanti/kinja: Boris Isaković, Jasna Đuričić, Radoslav Milenković
Kako reditelj, Stefan Vukić, ističe: “Ovo je komad koji govori o tome šta je čovek u stanju da podnese, ili ne primeti zarad prezervacije muško – ženskog odnosa koji se zasniva na seksualnoj želji, kao i zarad poboljšanja egzistencijalnih uslova. Bitna tema koja se nameće u ovom komadu je nerazumevanje ili nemar društva u odnosu na ozbiljnost psihičkih problema ili psihičke osetljivosti jedne osobe.
Publika će moći da svedoči velikoj nepravdi koja je naneta jednoj ženi, čak i od njene rođene sestre, saosećajući se sa njom i preispitujući svoje postupke. Na kraju otvara se i tema netolerancije društva na različitost bilo koje vrste.”
Kako se dan premijere bliži, osvrćemo se na početak rađanja ideje i rada: Okupila se grupa mladih ljudi, motivisana temama i dramskim kvalitetom teksta, da sa velikim žarom radi na njemu. Prvo su to bile probe po stanovima i improvizovanim mestima. Entuzijazam i upornost su proširili tim predstave i doveli do prepoznavanja i podrške institucija, što je projekat podiglo na profesionalni nivo i obezbedilo nam bolje uslove. Težimo ka istom cilju od mikro do makro nivoa i to je razlog zbog kog volimo i bez stvarnih problem prolazimo kroz proces. Taj cilj je da osvestimo publiku da je u stanju da utiče na probleme kojima se predstava bavi. Verujemo da je pozorište moćan i autentičan metod slanja poruke i preuzimanja odgovornosti za stvaranje boljeg društva.
Kao mladi autori spremni smo da delujemo i prihvatimo privilegiju i odgovornost koju scena pruža.
