U srcu Metohije, gradu Peći, u patrijaršijskoj porti, nalazi se najstarije drvo Srbije.
Metohija znači „zemlja pod upravom manastira“. Naziv dolazi od grčke reči metoh (grč. μετοχή) što znači zajednica, koja je prvobitno označavala naseobinu monaha koji obrađuju manastirsku zemlju. Kod Srba u srednjem veku označava manastirsko imanje.
Grad Peć je bio sedište srpske crkve, prvo organizovane kao arhiepiskopija, a zatim i kao patrijaršija (od 1346. godine kada je Car Dušan proglasio Srpsko carstvo). Tada je uživao mnoge povlastice srpskih vladara i dobijao bogate poklone od njih, ali i stranih velikaša. Odlikuje se bogatom i raznovrsnom arhitekturom.
Osim četiri crkve izuzetne istorijske i umetničke vrednosti (sveti Apostoli, sveti Dimitrije, Presveta Bogorodica Odigitrija i sveti Nikola), o kojima možete naći puno podataka na internetu, unutrašnjost manastirskog imanja krasi i šam-dud, najstarije drvo u Srbiji, koje je posadio srpski arhiepiskop sveti Sava II između 1263. i 1272. godine. Sava II ga je doneo iz provincije Šam koja se nalazi u današnjoj Siriji. Odatle i potiče njegovo ime Šam-dud. Takođe se veruje da je baš ispod ovog duda Arsenije Čarnojević 1690. godine sazvao sabor na kome je odlučeno da srpski narod krene u veliku seobu prema Vojvodini.
Sestrinstvo u Pećkoj patarijaršiji stara se o drvetu, kako bi potrajalo što duže, ali kažu da je za dugovečnost ovog šam-duda najzaslužniji Božiji blagoslov. Tako je polovinom 20. veka, za vreme jedne oluje, grom je udario u stablo i prepolovio ga. Dve grane su polegle po zemlji i ožilile se, a iz njih su izrasle nove krošnje.
Za Šam-dud se veruje da je najstariji crni dud u Evropi. Stablo je u dobrom stanju, još uvek plodonosi, a njegovi plodovi i listovi se prikupljaju.
Šam-dud je kao spomenik prirode zaštićen 1957. godine i smatra se prirodnim dobrom prve kategorije. Takođe, nalazi se i pod zaštitom UNESKO-a.
U podnožju Prokletija, više od 700 godina, Šam dud odoleva zubu vremena čuvajući bogatu uspomenu na srpsku prošlost.
