Hranljiva i lekovita svojstva meda su poznata još od antičkog doba. Ova žutosmeđa tečnost slatkog ukusa i prijatnog mirisa proizvod je pčela radilica, pored drugih pčelinjih proizvoda kao što su vosak, propolis i matični mleč. Apiterapija je oblast alternativne medicine koja se bavi pročavanjem pčelinjih proizvoda i meda kao najpopularnijeg leka iz prirode.
Osnovni sastojci meda
Osnovni sastojak meda je invertni šećer. Pored njega, tu su i voda, vitamini ( C, E, A, B kompleks), enzimi, boje, mineralne materije, ribonukleinske kiseline, saharoza i dekstrini. Zaslužan za veliku energetsku vrednost meda je invertni šećer koji se potpuno resorbuje iz digestivnog trakta i brzo prelazi u ćelije u kojima se metaboliše.
Zato se med preporučuje, pre svega, deci, starijim ili bolesnim osobama. Koristi se u kozmetici, kao antiseptik i za zarastanje manjih oštećenja kože i sluzokože. Koristi se u prevenciji prehlada i za ublažavanje kašlja. Takođe, med ispoljava i antibakterijsko dejstvo.
Vrste meda
Postoji desetine vrsta meda koji se razlikuju po načinu dobijanja, geografskom području kao i od vrste paša sa kojih potiču. Oni se međusobno razlikuju po boji, teksturi i kvalitetu. Neke od najpoznatijih vrsta meda su livadski, šumski, bagremov i lipov med.
Kako se med koristi?
- Koristiti plastičnu ili drvenu kašičicu, nikako metalnu da ne bi došlo do oksidacije.
- Bolje je rastvoriti ga u toplom čaju ili mleku, nego uzeti direktno.
- Piti ga na prazan želudac.
- Odojčadi se ne sme davati med, jer još nisu razvila imunitet.
Med je definitvno najslađi lek koji možete koristiti i zato sledeći put kada osetite umor ili potrebu sa slatkišima, umesto čokolade nahranite svoj organizam ovom prirodnom poslasticom.