Gavrani čuvari London tauera

Gavrani koji žive u srednjevekovnoj tvrđavi London tauer su jedna od atrakcija Londona, ali priče o njihovom prisustvu i značaju datiraju još iz Viktorijanske Britanije.

Nijedan obilazak Londona nije potpun bez obilaska London tauera, istorijskog spomenika sazidanog pre skoro hiljadu godina. Ova građevina je u prošlosti služila kao palata, vojno utvrđenje, zatvor za plemstvo ali i kao tvrđava za pogubljivanje i mučenje, riznica i opservatorijum. 

Ono što privlači i fascinira posetioce ove skoro milenijum stare građevine su legende koje su vezane za stalne stanovnike London tauera – gavrane. 

Jedna od najpoznatijih legendi kaže da će kraljevstvo pasti ukoliko gavrani koji tu borave napuste tvrđavu. Zbog ovoga se pre svega ovim crnim pticama krila krešu, kako ne bi bile u mogućnosti da odlete sa kule.

Priče još kažu i da je Čarls II, bio prvi vladar koji je insistirao da se ove ptice zaštite, na veliko nezadovoljstvo Džona Flamsteda tadašnjeg astronoma koji se žalio na to da ptice smetaju u istraživanjima. Međutim ova priča ima još jednu verziju u kojoj je samom Čarlsu smetalo što gavrani lete oko teleskopa.

Jedna od najranijih legendi o gavranima povezuje London tauer sa razarajućom bitkom protiv irskog kralja Matlovica koji se loše poneo ka britanskoj princezi Branven, što je dovelo do početka sukoba. Kralj Briton, brat princeze Branven je odneo pobedu nad irskim kraljem i odsekao mu glavu, naredivši da se sahrani na mestu gde danas stoji London tauer, okrenut ka Francuskoj kako bi služio kao talisman protiv neprijateljskih invazija.

Mnoge legende kažu da su divlji gavrani naselili tvrđavu baš zbog toga što su prvobitno bili privučeni mirisom leševa svih neprijatelja kraljevske krune.

Da su ljudi verovali u povezanost gavrana i krune govore i mnogi zapisi u obliku beseda, priča i pesama.  „Čak su i gavrani sa tornja bili tihi, nepomični, gledajući čudnu scenu. Kraljica će umreti“, zapisano je o egzekuciji Ane Bolen, 1535. godine. Priče kažu takođe da su se ptice ponašale drugacije, nasilnije posle smrti Džejn Grej koju mnogi istoričari smatraju za nezakonitu kraljicu Engleske.

Mnogi pisci i istoričari smatraju ipak da su gavrani dovedeni na kulu kako bi dramatizovali scene egzekucija engleskih neprijatelja.

Za vreme Drugog svetskog rata samo je jedan gavran preživeo bombarovanje pa je premijer Vinston Čerčil naredio da se još ptica dovede kako bi jato bilo prave veličine. Gavrani London tauera su smatrani za vojnike Kraljevstva i tretirani su na isti način kao policija i vojska, ali baš kao i vojnici i gavrani mogu biti otpušteni s dužnosti.

O gavranima brine njihov zaštitnik ili Ravenmaster, on je jedina osoba koja sme da ih hrani kao i da ih pušta u šetnju i određuje vreme za odmor. Ove ptice imaju posebnu ishranu koja se sastoji iz 170 grama mesa i biskvita umočenih u krv, a ponekad dobijaju i pacove kao i jaja kao poslasticu. Životni vek gavrana sa London tauera je duži u odnosu na obične gavrane, pa tako je jedan gavran po imenu Džim doživeo 44 godine.