Mnoge kulture brkove smatraju simbolom muževnosti kod muškaraca, a u nekim religijama upravo i predstavljaju dokaz da su dečaci iz „mladog“, tinejdžerskog doba prešli u odrasle muškarce. Proces negovanja brkovanja sastoji se iz različitih faza, a kako je nastala sama kultura nošenja brkova?
Gledano kroz istoriju, ova tradicija se menjala, bila je veličana ali i zabranjivana. Prolazila je kroz različite periode, od momenta kada su prvi ljudi iz praistorije počeli da uklanjaju neke od dlačica na licu, pa do danas kada se ovaj „trend“ polako vraća. U Srednjem veku, princ od Velsa je prvi na svom portretu na licu imao brkove. Međutim, tek kasnije u Engleskoj za vreme vladavine kraljice Elizabete, može se reći da su brkovi počeli da postaju jedna vrsta modnog simbola. Oko 17. veka, u Rusiji je takođe postojao trend gajenja uvijenih, kitnjastih brkova, dok su u 18. veku, mnogi romantičari poput Lorda Bajrona, nastavili sa ovo tradicijom. U tom periodu brkovi su bili uvijeni i prilično „slabi“.
Mračnim dobom za brkove može se smatrati period 19. veka, kada su brkove gajili samo pojedinci, najčešće vojnici, a nakon završetka Prvog svetskog rata, mnogi su bili prisiljeni da se obriju. Od 1920. godine, brkovi se opet vraćaju u modu i postaju poistovećeni sa ozbiljnošću nekog muškarca. Godine od šezdesetih godina prošlog veka javljaju se novi stilovi u oblikovanju brkova.
Danas u svetu postoji globalna organizacija pod nazivom „Movember“. Ljudi širom sveta tokom novembra puštaju brkove, kako bi pojačali svest o karcinomu kod muškaraca.
Postoji i mnogo stilova i kreacija u oblikovanju brkova, a neki od najpoznatijih su: engleski brkovi – blago savijeni u stranu; Dali brkovi – prema poznatom umetniku; mađarski brkovi – veliki i žbunasti brkovi; prirodni brkovi – stilizuju se bez pomagala; potkovica brkovi – brkovi koji rastu vertikalno nadole; olovka brkovi – uski, pravi i tanki brkovi i mnogi drugi.
Zanimljive činjenice o brkovima:
Prema nekim istraživanjima, najstariji zabeleženi brkovi datiraju iz 300 god. pre nove ere.
Na licu postoji imeđu 10 i 20 000 dlaka, a prosečni brkovi sadrže i do 600 dlaka.
Albert Ajnštajn je nosio brkove preko 50 godina, čime su oni postali njegov zaštitni znak. Mnogi drugi su takođe na osnovu svojih brkova mogli da se prepoznaju, kao što je to bio slučaj sa Hitlerom, Čaplinom i sl.
Rekord u nošenju brkova pripada Ram Singhu, čoveku iz Indije, koji ima brkove dužine 4.5 m. Gaji ih od 1982. godine i ušao je u zvaničnu knjigu Ginisovog rekorda.
I pored toga što se smatraju muževnim, brkovi takođe mogu da pomognu u zaštiti od raka kože kod muškaraca. U Staroj Grčkoj, predstavljali su i simbol mudrosti, zbog čega su ih nosili mnogi filozofi.
U jednom delu Amerike, smatra se da je ilegalno da muškarac koji ima brkove poljubi devojku, a pored toga mnogi policajci moraju da puštaju brkove jer njihovi šefovi smatraju da će ih oni učiniti vrednijim poštovanja.
U Starom Egiptu pored pravih, nosili su se i lažni brkovi, dok se danas u mnogim delovima sveta vrši transplatacija brkova.
Salvador Dali je 1936. godine izabran kao jedan od umetnika sa najprepoznatljivijim brkovima u istoriji. Za svoje brkove on je više puta izjavio da su oni „najozbiljniji deo njegove ličnosti“.
