Ko su bili najčuveniji botaničari zahvaljujući kojima danas postoji čuvena specifikacija tj. klasifikacija biljaka i kako su biljke počele da se posmatraju kao posebni entiteti?
Biljke i njihovi nazivi
Temelji današnjem metodu imenovanja biljaka postavljeni su još u antičkoj Grčkoj i Rimu, kada su mnoge vrste donošene iz dalekih krajeva sveta i ukrštavane sa drugim biljkama, a kasnije je proučavanja biljaka nastavljeno u manastirima i evropskim univerzitetima. Dvoimeni sistem, koji danas postoji kada je klasifikacija u pitanju, nastao je zahvaljujući najpoznatijem švedskom botaničaru – Karlu Lineu, koji je biljke klasifikovao dajući im latinska imena. Ime jedne biljke sastojalo se od dve reči, od kojih je prva reč predstavljala naziv roda biljke, a druga reč poseban epitet. Tako imena mogu da nose nazive nekih ličnosti, poput onih koji su ih pronašli, da govore o poreklu biljke ili o nekom njenom drugom svojstvu kao npr. izgledu listova, cveta, ploda i dr.
Potraga za „blagom“
Ranije su se botaničari posmatrali samo kao ljubitelji biljaka, dok je tek kasnije, u 18. veku potraga postala mnogo sistematičnija. Prvi najpoznatiji kolekcionari bili su otac i sin – Džon Tradeskant, koji su išli na organizovana putovanja sa ciljem da pronađu nove vrste. Oblast koju su oni istraživali bila je Severna Amerika, dok je 20. vek postao poznat i po istraživanju drugih nepristupačnih delova kao što su bili Kina, Japan, Afrika. Mnoge naučne organizacije su tim povodom počele da finansiraju botaničare, pa je tako čuveno Kraljevsko društvo za hortikulturu 1824. godine poslalo u ekspediciju jednog od tadašnjih poznatih lovaca i naučnika – Dejvida Daglasa, koji je doneo oko 240 novih vrsta, a potom i Roberta Forčuna, zaslužnog za uvođenje mnogih zabranjenih vrsta čajeva iz Kine. Imena koja su kasnije takođe postala poznata javnosti zahvaljući mnogim vrstama koje su uspeli da prenesu iz drugih krajeva bila su Žan Mari Delavej i njegov sin Žan Pjer Arman David.
Početak 20. veka se može nazvati zlatnim dobom botanike. Jednim od najznačajnih botaničara ovog perioda smatra se Ernest Henri Vilson. U svojim ekspedicijama često je imao povrede zbog rada u veoma nepristupačnim i opasnim mestima. Prikupio je mnoge uzorke biljaka koje je dokumentovao sa 2700 fotografija. U savremenom dobu jedan od poznatih lovaca je Roj Lankaster iz Britanije, strastveni kolekcionar i baštovan.
