U subotu 1. novembra, u Kolarčevoj zadužbini zvanično su završene 46. Beogradske muzičke svečanosti. U okviru festivala, koji je počeo 20. oktobra, održano je šest velikih koncerata. Nastupom državnog akademskog hora „Glinka“ iz Sankt Peterburga u Centru „Sava“ svečano je otvoren 46. BEMUS. Narednih dana uslijedili su koncert studenata i saradnika Fakulteta muzičke umetnosti, koncert Aleksandra Rudina (violončelo), Moskovskog kamernog orkestra „Muzika Viva“, Hora RTS i Simfonijskog orkestra RTS sa solistom Aleksandrom Sinčukom i dirigentom Bojanom Suđićem.
Na završnom koncertu izvedena su djela Sergeja Rahmanjinova: „Ostrvo mrtvih“ – simfonijska poema op. 29 i koncerti za klavir i orkestar: br. 2 op. 18 i br. 3 op. 30. Solista Aleksandar Sinčuk fascinirao je mnogobrojnu publiku u Velikoj dvorani Kolarčeve zadužbine svojom briljantnom pijanističkom tehnikom, emotivnim i jedinstvenim izvođenjem koncerata. Ovaj mladi pijanista dobitnik je prve nagrade Međunarodnog takmičenja „Sergej Rahmanjinov“ u Moskvi 2008. godine, nakon čega je nastupio u njujoroškom „Karnegi Holu“, a danas redovno održava koncerte u Rusiji, širom Evrope, u Izraelu, Maroku i SAD.
Ono zbog čega je ovogodišnji BEMUS bio poseban jesu jubileji koji se ove godine obilježavaju. Tu je, prije svega, stogodišnjica od smrti našeg velikog kompozitora Stevana Stojanovića Mokranjca, kao i 30 godina od smrti kompozitora Marka Tajčevića i Vasilija Mokranjca. Naši izvođači su odali počast ovim velikanima srpske muzike izvodeći neka od njihovim djela na BEMUS-u. Istakla bih cjelovečernji koncert Hora RTS, koji je sa dirigentom Bojanom Suđićem izveo neke od Mokranjčevih rukoveti, remek-djela njegovog svjetovnog opusa i prave reprezente srpske muzičke tradicije. Ovo besprjekorno izvođenje rukoveti navelo nas je na pomisao kako je to moglo da izgleda nekad, kada je Stevan Stojanović Mokranjac kao dirigent Prvog beogradskog pevačkog društva išao na turneju po Evropi, predstavljajući svima bisere naše muzičke kulture, izvodeći koncert i u Istanbulu, pred samim sultanom. A danas, 30. oktobra 2014. godine, publika je zadovoljna napustila Kolarac, ponosna na tradiciju koja mnogo toga može da pruži i savremenom slušaocu.
