Dugo planirani odmor, opuštajući vikend ili spontani izlet, razmišljate kuda biste otišli u junu?
Autori rubrike vam predlažu destinacije prikladne za tekući mesec. Naše preporuke su da u junu posetite jezero Očaga kod Lazarevca, Arilje i mesto Stragari nadomak Kragujevca.
JEZERO OČAGA
Jezero Očaga je veštačko jezero na teritoriji opštine Lazarevac, u okolini istoimenog grada. Nalazi se u okviru Sportsko-rekreativnog centra „Kolubara“ i nastalo je uređivanjem površinske devastacije Rudarskog basena lignita „Kolubara“. Postoje Nova i Stara Očaga.
Nova Očagaje napravljena za kupanje i ima betonsko dno. Dubina mu je 6 metara, a kapacitet oko 6.000 kupača dnevno. Na jednom delu se nalazi uređena šljunkovita plaža. Postoje dve olimpijske skakaonice na po tri nivoa i tobogan sa bazenom.
U jezeru je moguće igrati vaterpolo i košarku u vodi. U blizini su urađeni i tereni za odbojku na pesku i mali fudbal na travi. Za decu postoji posebno igralište napravljeno od prirodnih materijala. Oko celog jezera je staza za šetnju, uređene zelene površine, veliki hrastovi, oko kojih su zasađene cvetne rondele. Postavljene su klupe sa stolovima, kao i restoran, čija bašta izlazi na obalu jezera. Ispred jezera je parking za sve posetioce a ceo kompleks je osvetljen. Na platou pored jezera održavaju se kulturne manifestacije: koncerti, zabave, takmičenja i dr, zbog čega je jezero postalo jedno od središta javnog života Lazarevčana. Jezero je posebno posećeno u letnjim mesecima.
Jezero Stara Očaga je u nastavku, severno od Nove Očage. Dugačko je 800, a široko oko 40 metara i ima oblik kanala. Okolo su napravljene bankine, obala je raskrčena, a jezero očišćeno od blata i granja, tako da je izuzetno čisto. Veštački je poribljavano šaranom i amurom, a u njemu žive i brojni primerci bele ribe, kao što su babuška, deverika, bodorka pa je jezero pogodno za ribolov. Godišnja dozvola za pecanje se može nabaviti u prostorijama Ribolovačkog društva „Kolubara“ u centru Lazarevca, a dnevna dozvola se kupuje na samom jezeru.
ARILJE
Arilje je gradsko naselje u Zlatiborskom upravnom okrugu. Udaljeno je 200km od Beograda, 50 km od Čačka i od Užica oko 30km. Nalazi se u slivu Rzava i Moravice u ravnici nadmorske visine 330m, a tuda prolazi magistralni put Požega-Ivanjica. Prirodne lpote koje krase ovaj kraj su guste šume i planinski izvori sa lekovitom vodom. Ipak, kada se pomene Arilje prva asocijacija je proizvodnja malina i dobro poznato ariljsko rublje.
Malina je biljka iz porodice ruža sa zeljastim stablom koje raste i do dva metra visine. Cveta u maju a plodovi su crveni, mirisni i sočni. Ova biljka je rasprostranjena širom sveta i raste na polusunčanim mestima, rubovima šuma gde je veća vlažnost vazduha. Na teritoriji opštine Arilje najveća je koncentracija stabala maline u svetu pa je podignut spomenik ovom aromatičnom voću.
Jedan od spomenika od velikog kulturnog značaja je crkva Svetog Ahilia. Crkva je zadužbina kralja Dragutina sa kraja XIII veka a podignuta je na ostacima manastirske crkve u kojoj je bilo sedište Moravičke episkopije. Prema arhitektonskim svojstvima pripada Raškoj stilskoj grupi koja je obeležila XIII vek. Pored arhitektonskih vrednosti i kulturno-istorisjkog značaja ova zadužbina se ističe kao galerija fresaka. Najzanimljiviji su portreti vladara iz loze Nemanjića, njihovih srodnika i svih arhiepiskopa od osnivanja nezavisne Srpske crkve.
U naselju Visoka, 37km udaljenom od Arilja smeštena je Visočka banja za koju meštani tvrde da je stara preko 80 hiljada godina. Topli mineralni izvori izbijaju na više mesta u vidu mehurića. Očaravajuči spoj elemenata za ljubitelje netaknute prirode.
STRAGARI
Stragari je naselje u Šumadijskom okrugu, podeljeno na dva dela od kojih je istočni poprimio karakteristike varošice dok je zapadni raštrkan u dolini Srbrenice i ima karakteristike sela. Naselje se nalazi na severoistočnoj strani Rudnik planine, a sa još deset susednih sela čini jednu od gradskih opština Kragujevca.
Njive, voćnjaci, vinogradi, livade i pašnjaci su predeli koji krase ovo malo mesto u čijoj se blizini nalaze ostaci srednjovekovnog grada Srebrnika.
Ljubitelji verskog turizma opredeliće se za posetu manastirima Blagoveštenje i Voljača.
Manastir Voljača potiče iz XIV veka dok je prvi pisani pomen tapija na manastirku zemlju iz 1530, godine. Mnogo puta rušen i spaljivan od svih vojski koje su prolazile ovuda pa su krajem XVIII veka monasi prešli u fruškogorske manastire. Sazidan je od lomljenog kamena ima trem sa obrađenim stubovima i predstavlja spomenik kulture. Ikonostas je oslikan u XIX veku.
Manastir Blagoveštenje je skromna građevina za koju se pretpostavlja da je nastao oko 1400. godine. Prvi pisani dokumenti su iz 1467. godine gde se pominje u Turkim dokumentima kao poreski obveznik, i nema sačuvanih podataka o ktitoru. Kako je crkva kroz vekove više puta obnavljana nastajale su nove freske. Prema natpisima može se pretpostaviti da su delo srpskih slikara a pretpostavlja se da je učestvovao i neki grčki slikar.
.
